به گزارش سینماپرس نشست رسانهای فیلم «تورنادو» به کارگردانی سیدجواد هاشی شامگاه پنجشنبه ۳۱ مرداد با حضور عوامل در سینما ساحل برگزار شد. سیدجواد هاشمی (نویسنده، کارگردان و تهیه کننده)، امیررضا احمدی، نگار نافذ، راستین عزیزپور و محمد مهدی ایرانی (بازیگران) در این نشست حضور داشتند.
سیدجواد هاشمی در ابتدای این نشست با بیان اینکه امیدوارم کودکان فیلم را دوست داشته باشند اظهار داشت: تلاش من و همکاران این است که به اندازه یک قطره از اقیانوس کاری انجام دهیم که بچهها خوششان بیاید.
سپس امیررضا احمدی درباره استقبال از این فیلم گفت: خستگی من با دیدن این استقبال مردمی برطرف شد و امسال دیگر برایم مهم نیست که جایزه بگیرم یا نه چون من جایزه خود را از مردم گرفتهام.
در ادامه هاشمی در پاسخ به این پرسش که علت متفاوت بودن ساختار و دوخت لباس بازیگران در فیلم چیست گفت: ما یک دنیای تخیلی را ترسیم کردیم، تلاشمان برای این بود که فیلم سه مرحله داشته باشد، اول بچهها آموزش ببیند، تفریح کنند و تربیت بشوند. دوم اینکه خانوادهها با کودکان در سینما برای تماشای فیلم حضور پیدا کنند و حتی به همین دلیل از ترانههای نوستالژیک استفاده کردیم و سوم اینکه ما میخواهیم بگوییم بچهها جنگ را دوست ندارند و به همین دلیل در قسمتی از فیلم راستین (بازیگر) میگوید من فکر میکردم آسمانیها شخصیتهای بدی ندارند.
وی ادامه داد: در کل لباسها و گریمها کاملا متفاوت انتخاب شده تا مخاطبان زمان و مکان را برایشان انتخاب نکنند.
کارگردان «تورنادو» در پاسخ به این پرسش که علت ساخت سری دوم این فیلم چیست، گفت: وقتی در قسمت اول بازرس گفت من متوجه شدم این پرونده ادامه دارد ما فضا را برای ساخت قسمت دوم این فیلم ایجاد کردیم. به نظر من حتی قسمت اول فیلم هم کامل بود و با نظر شما که فیلم کامل نبوده است یا تمام نشده مخالفم. البته من باید بگویم این سبک از فیلمسازی سریالی و دنبالهدار را دوست دارم و آن را باب خواهم کرد. این یک حسن است، مگر «هری پاتر» اینطور نبود؟ مگر بسیاری از فیلمهای سینمای کودک و حتی بزرگ سال سریالی نبودهاند؟ من این نوع فیلمسازی را باب می کنم و همین حالا اعلام میکنم «شهر موشها» فیلم بعدی من است که آن را هم در دو قسمت میسازم و اتفاقا قسمت دومش را اول اکران خواهم کرد. قصد ما این بود که به نحوی فیلم را بسازیم که هزینه صرف شده در بخشهای مختلف به در قالب درآمد بازگردد. البته هزینه کلی فیلم مشخص نیست و ما سعی کردیم فیلمی بسازیم که در شان بچههای ایرانی باشد.
وی در مورد زمان ساخت و پیش تولید فیلم بیان کرد: من این فیلم را در ۴۳ روز ساختهام. ما در فانتزی مرزی نداریم، در ایران فیلم میسازیم و فیلم ما ایرانی است. همچنین مخاطب فیلم ما خانوادهها هستند و یکی از دلایل استفاده از موسیقیهای نوستالژیک در این فیلم جذب خانوادهها هم هست، باید تماشاگر کار را دوست داشته باشد، به نظرم بهتر است مفاهیمی چون پست مدرن و مدرنیته را کنار بگذارید. تا چند وقت دیگر بچهها آهنگهای این فیلم را نیز حفظ خواهند کرد و شما خواهید دید ترانههای «تورنادو» در فضای مجازی منتشر میشود. ترانه «اتل متل توتوله» هم آهنگ داشت و معنیاش مشخص نبود ولی همه بچهها آن را حفظ کردند چون ریتم داشت. من خانوادهها را با ترانه شاد به سینما میآورم، چه اشکالی دارد؟ ما مجبوریم یک مقدار به سمت بزرگترها سُر بخوریم و آنها را هم در سالن سینما ببینیم.
هاشمی در پاسخ به این پرسش که چرا موضوع عشق و عاشقی در میان شخصیتهای فیلم وجود دارد گفت: ما با «سیندرلا» و «زیبای خفته» و «شرک» زندگی کردیم و در تمام این فیلمها عشق جزیی از فیلم بوده است، من قصد دارم به کودکان عشق پاک را یاد بدهم کودک ما به آموزش نیاز دارد. بچهها باید بدانند پدرشان عاشقانه زندگی را دوست دارد. بچهها در بازیهای خود خاله بازی میکنند و عروس و داماد میشوند و باید نشان دهیم که عشق پاک وجود دارد. من در تمام فیلمهایم این عشق را گذاشتهام و به آن هم اعتقاد دارم. ما پس از انقلاب عشق را کمتر آموزش دادهایم و بچهها یاد نگرفتند عاشق باشند و عاشقانه زندگی کنند.
وی در خصوص زیاد بودن شخصیتهای فیلم افزود: من در این فیلم چهار نوجوان را وارد فضای داستان کردم و احساس کردم وجود یک دختر در فیلم الزامی است، من در فیلم ۱۲، ۱۳ شخصیت دارم. من خودم شلوغی را دوست دارم و همگی شخصیتها داری شناسنامه و هویت در جریان فیلم هستند. ما نویسنده خوب در سینمای کودک نداریم و بعد از فیلم «اختاپوس» شش سال صبر کردم تا یک فیلمنامه بنویسند که نهایتا دیدم خودم خیلی بهتر از آنها می نویسم. من نویسنده خوبی نیستم و خودمم می دانم اما واقعا نویسنده خوبی نداریم.
هاشمی در مورد انتخاب بازیگران فیلم اظهار کرد: ما فراخوانی گذاشتیم و بچههایی که از نظر شکل و ظاهر به شخصیتهای داستان نزدیک بودند و استعداد داشتند و جنس بازیهای متفاوتی را داشتند انتخاب کردیم. اگر میخواهیم بچهها را داشته باشیم، باید به آنها آموزش بسیار مستقیم بدهیم و به سراغ ادا درآوردن نرویم. شخصیت اختاپوس در فیلم «پیشونی سفید» خیلی دوست داشتنی است، اتفاقا وقتی شیطنت میکند خیلی خوشگل می شود. در یکی از اکرانها بچهها همه با عروسک اختاپوس عکس میگرفتند ولی نکته مهم این بود که میدانستند بد است. همین بد بودن در ظاهرهای خوب باید به بچهها آموزش داده شود.
کارگردان «تورنادو» در پاسخ به وحشت کودکان از برخی صحنههای این فیلم تشریح کرد: وحشت یکی از مهمترین وجوه فیلمسازی برای کودکان است و بچهها باید ترس را در جمع تجربه کنند تا به هیجان برسند. من در همه فیلمهایم ترس را به فانتزی برای کودکان تبدیل کردهام و به نظرم فیلمهای شاخصی که در سینما ماندگار شدند از جمله «هری پاتر»، «شهر موشها» و غیره به خاطر ترسهایی است که بچهها از شخصیتهای منفی این فیلمها داشتهاند.
ارسال نظر